reacties op dit artikel
#1 | 08-08-10 | stadsdichter
Al turend door mijn teleskoop
kwam ik tot rust in de ruimte.
En met mijn rust groeide de ruimte.
Het ik was opeens geen punt meer
maar een onbegrensde ballon.
(Tot mijn kleine moedertje beneden geurende koffie schonk.)
#2 | 09-08-10 | marianne meester
witte letters bruine drollen
witte stoelen bruine man
discriminatie ? wie durft ?
#3 | 10-08-10 | stadsdichter
Iedereen heeft schijt vandaag de dag. Zeker aan de medemens, of die nou wit is of zwart. Er is geen hond meer die nog leest of schrijft. Men kan nog net een kruisje zetten in het stemhok. Dan gauw weer naar huis en op het veilige beeldscherm kijken hoe een geblondeerde allochtone Limbo de rotzooi opruimt.
#4 | 11-08-10 | marianne meester
Maar niet kijken naar Opsporing verzocht
op het veilige beeldscherm , je gedachten
gaan dan vanzelf Limbo-dansen .