Studio Gouda


Het bootjesvolk kan mij de ruig gedecoreerde rug op. Toeristen drinken zich wat mij aangaat een zeemansgraf. Mijn eigen volk draagt 'moeder' en een hartje op de tongriem. Vanaf mijn biseps wijzen vette bloemennimfen naar mijn opgeleukte schoot. Mijn benen kunnen meerder weelde amper dragen, mijn gat legt een bohemer woud aan lippen bloot.